شهرهای کشور کانادا برای جذب مهاجران بیشتر در حال رقابت هستند. در سال 2019، شارلوت تاون، رجینا و تورنتو بیشترین سرانه جذب مهاجر را داشتند. اوتاوا آخرین شهری بود که به باشگاه اختصاصی یک درصدی‌ها پیوست.

همه شهرهای کانادا برای جذب مهاجران بیشتر، درگیر رقابت گرمی هستند. به دلیل پیر شدن جمعیت و پایین بودن نرخ تولد، شهرها برای حفظ اقتصاد خود نیاز به مهاجران بیشتری دارند.

در سطح ملی، کانادا بیش از 341 هزار مهاجر را در سال 2019 پذیرش کرده است. این رقم به معنای افزایش 0.9 درصدی جمعیت این کشور است. چنین افزایشی از طریق برنامه‌هایی مانند ورود سریع، انتخاب استانی (PNP) و همچنین ابتکارات جدیدی مانند برنامه هدایت مهاجران به آتلانتیک (AIP) محقق شده است.

تورنتو با فاصله زیاد از سایر شهرهای کشور کانادا ، بیشترین مهاجر را پذیرش کرده است. این شهر در سال گذشته، نزدیک به 118,000 مهاجر جدید را به خود جذب کرده است. این تعداد، به معنای جذب 35 درصد از کل مهاجران کانادا است. ونکوور، مونترال، کلگری و ادمونتون، از دیگر شهرهای برتر کانادا در این زمینه هستند.

اگر جذب مهاجر را بر اساس سرانه جذب مهاجر بررسی کنیم، داستان خیلی متفاوت می‌شود. از این نظر، شارلوت تاون که 4/2 درصد از جمعیت آن را مهاجران تشکیل می‌دهند، بالاتر از سایر شهرهای کشور کانادا قرار می‌گیرد. این امر به دلیل موفقیت جزیره پرنس ادواردز در جذب تعداد زیادی مهاجر از طریق برنامه‌های PNP و AIP است.

رجینا در رده دوم قرار دارد. سهم مهاجران از جمعیت این استان حدود 4/2 است.

جذب گسترده مهاجران در تورنتو، این شهر را در سومین مقام جذب مهاجر بر اساس سرانه قرار می‌دهد. چرا که حدود 8/1 درصد از جمعیت این شهر از مهاجران تشکیل شده است.

شهر ساسکاتون با تقریباً 8/1 درصد از جمعیت خود، در رتبه چهارم ایستاده است. پس از ساسکاتون نیز، وینیپگ با حدود 8/1 درصد قرار دارد. دو ایالت ساسکاچوان و مانیتوبا توانسته‌اند طی 20 سال گذشته، تعداد زیادی مهاجر از طریق برنامه PNP جذب کنند.

در سال‌های اخیر چندین شهر از بخش‌های کانادایی اقیانوس اطلس، توانسته‌اند با جذب تعداد بیشتری مهاجر، به اقتصاد خود کمک کنند. فردریکتون، هالیافاکس و مونکتون تعدادی از شهرهای کشور کانادا هستند که در سال گذشته حداقل به میزان 2/1 درصد از جمعیت خود را از مهاجران تأمین کرده‌اند. برنامه‌های PNP و AIP در افزایش میزان مهاجرت به این مناطق تأثیر زیادی داشته‌اند.

حتما بخوانید: مهاجرت یا همان اقامت دائم کانادا چیست؟

منطقه پایتخت کشور کانادا، آخرین شهری است که به کانون شهرهای مهاجرپذیر کانادایی اضافه شده است. در سال 2019، اوتاوا – گاتینو با حدود یک درصد از جمعیت خود پذیرای مهاجران بود.

میزان مهاجرت در اوتاوا – گاتینو در سال‌های اخیر به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است. این امر می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. این منطقه علاوه بر پذیرش پناهندگان بیشتر، مهاجران طبقه اقتصادی بیشتری را نیز جذب کرده است.

البته تا زمان انتشار این مقاله هنوز به اطلاعات کلاس اقتصادی این منطقه دسترسی پیدا نکرده‌ایم. با این حال ممکن است اوتاوا – گاتیونو تعداد بیشتری از دانشجویانی را که از طریق برنامه‌‎های ورود سریع و PNP درخواست اقامت دائم می‌دهند، پذیرفته باشد. علاوه بر این، ممکن است تصمیم اخیر استان کبک، مبنی بر کاهش 20 درصدی مهاجرت نیز در این زمینه مؤثر بوده باشد. احتمالاً بعضی از مهاجران علاقه‌مند به اقامت در این استان، زندگی در منطقه همسایه یعنی اوتاوا – گاتینو را انتخاب کرده‌اند.

به دلیل همین تصمیم استان کبک، میزان مهاجرت به مونترال (یکی از پرطرفدارترین شهرهای کشور کانادا برای دانشجویان) در سال گذشته، حدود 10 هزار نفر کاهش یافت. این مسئله موجب کاهش سرانه مهاجرت این شهر به زیر یک درصد از جمعیت آن (0.8%) شد.

افزایش یک درصدی جمعیت در یک حوزه قضائی، در سطح ملی، استانی یا شهری، نقطه عطف مهمی در کشور کانادا است. این سطح از مهاجرت ابزار قابل‌توجهی برای ارتقاء رشد اقتصادی در این کشور است.

دو راه رشد اقتصادی عبارتند از پذیرش مهاجران بیشتر و استفاده از این افراد در بازار کار.

سهم بزرگی از میزان رشد جمعیت کانادا از طریق مهاجرت است. پیش‌بینی می‌شود مهاجرت، 100% رشد جمعیت این کشور را ظرف یک دهه آینده تشکیل دهد.

این بدان معنا است که مهاجرت، نقش بیشتری در حمایت از رشد اقتصادی کانادا خواهد داشت. با پذیرش مهاجران به میزان حداقل یک درصد از جمعیت، شهرهای کشور کانادا شرایط اقتصادی بهتری پیدا خواهند کرد.

خوشبختانه شهرهای کانادا، ابزارهای بسیار مناسبی برای افزایش جمعیت مهاجر خود در اختیار دارند. به همین میزان، انتخاب برای مهاجران بالقوه کانادا دشوارتر خواهد شد. بیش از 80 مسیر اقتصادی از طریق برنامه ورود سریع، برنامه‌های دولت فدرال مانند PNP و همچنین AIP وجود دارد.

این مسیرها، امکان دستیابی به هدف اختصاص یک درصد از جمعیت اکثر شهرهای کشور کانادا به مهاجران را فراهم کرده‌اند.