همانطور که در بخش اول و بخش دوم این سری مطالب در مورد استانهای کشور کانادا صحبت کردیم، کانادا به ۱۰ استان و ۳ ناحیه یا قلمرو تقسیم شده‌ است. در ادامه این مطلب به معرفی 2 استان و 3 قلمروی باقی مانده می‌پردازیم. با ویزاهاب اکسپرس همراه باشید.

شبه جزیره نوا اسکوشیا نیز یکی دیگر از استانهای کشور کانادا است. این ایالت به طول 580 کیلومتر بوده و از چهار طرف توسط آب‌های اطرافش محاصره شده است. اقیانوس اطلس، خلیج فاندی (Bay of Fundy)، تنگه نورث آمبرلند (Northumberland Strait) و خلیج سنت لارنس (Gulf of St. Lawrence) آب‌های پیرامون این شبه جزیره هستند. موقعیت جغرافیایی ایالت نوا اسکوشیا به همراه بندرهای بزرگ، بدون یخ و دارای آب عمیق آن عوامل مهمی هستند که باعث توسعه اقتصادی این ایالت شده‌اند. رونق این ایالت با دریاهای پیرامونش هماهنگ است. خط ساحلی بی‌پایان این شبه جزیره مملو از دهکده‌های ماهیگیری و فانوس‌های دریایی است.

اگر در میان استانهای کشور کانادا نوا اسکوشیا را برگزیده‌اید باید بدانید این ایالت مساحتی برابر با 55,491 کیلومتر مربع دارد. به این ترتیب، گرچه این شبه جزیره بزرگ‌تر از کشور دانمارک است، اما همچنان از اسکاتلند (که نام خود را از آن گرفته) کوچک‌تر است. بیش از 80 درصد از جمعیت 959,942 نفری نوا اسکوشیا مردمانی هستند که اصالتشان کاملا به جزایر بریتانیایی برمی‌گردد یا حداقل یک رگه از آن‌ها را دارند. نژاد دوم این جزیره هم فرانسوی است. نزدیک به 18 درصد ساکنان این ایالت، تباری فرانسوی دارند. بیشترین تراکم جمعیتی نیز در منطقه شهری هالیفاکس دیده می‌شود. بر اساس آمار سال 2018، این منطقه به تنهایی دارای جمعیت 424,931 نفری است.

نوا اسکوشیا به عنوان یکی از استانهای کشور کانادا جاذبه‌های توریستی بسیار متنوعی دارد. درون شبه جزیره نوا اسکوشیا یازده مسیر مسافرتی جذاب و با مناظر زیبا وجود دارد. این مسیرها از میان افق‌های دریایی نفس‌گیر، صخره‌های مرتفع، شهرهای ساحلی تاریخی، سواحل آرام، خلیج‌های چشم‌نواز و روستاهای جذاب عبور می‌کنند.

“کابوت تریل” (Cabot Trail) یکی از تماشایی‌ترین مسیرهای دنیا است. این مسیر از میان کوهستان‌هایی می‌گذرد که نمایی از خلیج سنت لارنس را در پایین خود دارند. ایالت نوا اسکوشیا علاوه بر دیدنی‌های ذکر شده، پذیرای بیش از 800 جشنواره و رویداد پرطرفدار است. همچنین، در این شبه جزیره می‌توانید به قایقرانی با کایاک، پیاده‌روی، تماشای نهنگ‌ها و انجام بازی گلف بپردازید و از خوردن غذاهای لذیذ دریایی لذت ببرید.

بله درست است جزیره پرنس ادوارد هم جزو استانهای کشور کانادا محسوب می‌گردد. مرکز این استان شهر شارلوت تاون است. می‌توان گفت که تاریخ کانادا در شارلوت تاون متولد شده است. کنفرانس 1864 شارلوت تاون در واقع اولین جلسه از جلساتی بود که در نهایت به اعلام حاکمیت کشور کانادا در سال 1867 منجر شد. به دلیل همین جلسه است که اکنون شهر شارلوت تاون به نام “محل تولد کنفدراسیون” نیز شناخته می‌شود.

جزیره پرنس ادوارد با نام مخفف PEI نیز شناخته می‌شود. این جزیره تنها 280 کیلومتر طول دارد. بنابراین، به راحتی می‌توانید از هر گوشه و کنار این جزیره بازدید کنید. زمین غنی و آب و هوای معتدل باعث شده است جزیره پرنس ادوارد به مکانی ایده‌آل برای کشاورزی تبدیل شود. بنابراین می‌توان از جزیره پرنس ادوارد به عنوان یکی از فعال‌ترین استانهای کشور کانادا در زمینه کشاورزی یاد کرد. همه ساله نیمی از زمین‌های این جزیره زیر کشت می‌روند. به همین دلیل است که این جزیره نام “ایالت باغستان” (The Garden Province) را به دست آورده است.

جزیره پرنس ادوارد به خاطر دارا بودن خاک قرمز، تپه‌های شنی و سواحلی به طول 800 کیلومتر شهرت دارد. اگر در میان استانهای کشور کانادا جزیره پرنس ادوارد را برای سکونت برگزیده‌اید باید بدانید جمعیت این جزیره در سال 2018 برابر با 153,244 نفر گزارش شده است. در سال 2006، جمعیت جزیره پرنس ادوارد حدود 138,500 نفر بود. شهر شارلوت تاون نیز با جمعیتی در حدود 45 هزار نفر، تنها بخش شهری این جزیره است. جمعیت ساکن در جزیره پرنس ادوارد را می‌توان بسیار جوان به شمار آورد. سن نزدیک به 38 درصد از این مردم کمتر از 25 است.

در تاریخ 31 ماه می 1997، جزیره پرنس ادوارد افتتاح رسمی “پل کنفدراسیون” (Confederation Bridge) را جشن گرفت. این پل 12.9 کیلومتر طول دارد و در تنگه نوث آمبرلند احداث شده است. این پل تنها راه ارتباط زمینی جزیره پرنس ادوارد و شهر بروزویک است و دسترسی آسان از سرزمین اصلی کانادا به این جزیره را از راهی به جز کشتی و هواپیما فراهم می‌آورد.

ایالت نیوفاندلند و لابرادور نیز یکی دیگر از استانهای کشور کانادا است و در شمال شرقی کانادا (و آمریکای شمالی) قرار دارد. این ایالت که در مجاورت اقیانوس اطلس است، شرقی‌ترین ایالت کشور کانادا محسوب می‌شود. این ایالت (همانطور که از نام آن مشخص است) از دو بخش جغرافیایی مجزا به نام‌های نیوفاندلند و لابرادور تشکیل شده است.

مهاجران تاریخی این ایالت در قرن شانزدهم پا به این مکان گذاشتند. این افراد از سواحل باسک بوند که با نام وایکینگ‌های جنگجو شناخته می‌شدند.

در سال 2018 جمعیت ایالت نیوفاندلند و لابرادور در مجموع 525,355 نفر اعلام شد. تبار بیشتر این افراد به ساکنین جنوب غربی انگلستان و ایرلند جنوبی برمی‌گردد که در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی به نیوفاندلند مهاجرت کردند.

ایالت نیوفاندلند و لابرادور یکی از فعال‌ترین استانهای کشور کانادا در زمینه صنعت دریایی است. الگوی اقتصادی و امرار معاش ساکنین این ایالت از همان اوایل بر پایه صنعت ماهیگیری گذاشته شده است و تا امروز نیز همچنان همین الگو ادامه دارد. پرجمعیت‌ترین منطقه ایالت نیوفاندلند و لابرادور، آوالون – پنینسولا (Avalon Peninsula) و شمال شرقی نیوفاندلند است که پایگاه سنتی برای ماهیگیران محسوب می‌شود. بیش از نیمی از مردم این ایالت در دهکده‌های ماهیگیری زندگی می‌کنند که در امتداد خط ساحلی ساخته شده‌اند.

شهر سنت جونز مرکز تجاری تاریخی این جزیره است. این شهر که از بزرگ‌ترین شهرهای جزیره است، جمعیتی در حدود 182,500 نفر دارد.

حتما بخوانید: ویزای توریستی کانادا چیست و چگونه می‌توان آن را دریافت نمود؟

نوناووت نیز یکی از استانهای کشور کانادا است. در روز اول آوریل 1999، نوناووت با مستقل شدن از “قلمروهای شمال غرب” به جدیدترین ایالت کانادا تبدیل شد. این ایالت بخش‌هایی از مرکز و شرق قطب شمال را شامل می‌شود و در حدود یک‌پنجم سرزمین کانادا وسعت دارد.

ایالت نوناووت نخستین‌بار در اواسط دهه 1970 به عنوان بخشی از سرزمین مورد ادعای اینوئیت (Inuit) مطرح شد. ما اینوئیت‌ها را با نام “اسکیموها” می‌شناسیم. کلمه نوناووت در زبان اینوکتیتوت (Inuktitut) به معنی “سرزمین ما” است. ایجاد ایالت نوناووت یک رویداد برجسته در تاریخ اینوئیت و کانادا به شمار می‌رود.

جمعیت این سرزمین در سال 2018 حدود 38,396 نفر اعلام شد. 85 درصد این افراد اسکیمو هستند و 60 درصد آن‌ها کمتر از 25 سال سن دارند. شهر ایکالویت مرکز ایالت نوناووت است که نزدیک به یک پنجم جمعیت این ایالت در این شهر سکونت دارند. بنابراین نوناووت را می‌توان به عنوان سرزمین اسکیموها در میان دیگر استانهای کشور کانادا به شمار آورد. در این منطقه زمستان نزدیک به 9 ماه طول می‌کشد و در بیشتر مواقع سال برف بر روی زمین نشسته است.

صنایع مهم این ایالت را استخراج معادن، صید میگو و گوش‌ماهی، شکار، تولید صنایع دستی و هنر تشکیل می‌دهند. علاوه بر این موارد، صنعت گردشگری نیز یک صنعت در حال رشد است. فرصت دستیابی به فرهنگ غنی اینوئیت و وجود جاذبه‌هایی نظیر پارک ملی اویوئیتاک (Auyuittuq National Park) باعث این اتفاق شده است. همچنین، سه پارک ملی جدید نیز در این ایالت ایجاد خواهند شد.

گردشگران ایالت نوناووت می‌توانند از فعالیت‌های ویژه منطقه قطب شمال نظیر کایاک سواری لذت ببرند. در این ایالت انواع مختلف گونه‌های حیات وحش نظیر خرس‌های قطبی، ماسکوکسن (Muskoxen؛ نوعی بز عظیم‌الجثه که در آمریکای شمالی و گرینلند زندگی می‌کند)، نهنگ‌ها و شیرماهی‌های اقیانوس اطلس یافت می‌شوند.

ایالت یوکان، یکی دیگر از استانهای کشور کانادا در گوشه شمال غربی کانادا و هم‌مرز با آلاسکا قرار دارد. این ایالت دارای مساحتی برابر با 483,450 کیلومتر مربع است. در حالی که این منطقه، منطقه‌ای به نسبت بزرگ است، اما آمار سال 2018 می‌گوید که تنها 38,936 نفر آن را وطن خود می‌دانند و در آن زندگی می‌کنند. مرکز این ایالت “وایت هورس” نام دارد. در حدود 60 درصد از جمعیت ایالت یوکان در همین شهر اقامت دارند.

دومین مرکز بزرگ این ایالت، شهر داوسون سیتی (Dawson City) است. این شهر یکی از بزرگ‌ترین شهرهای کانادا در غرب این کشور بود که در اواخر قرن نوزدهم و دوران معروف به عصر طلا ساخته شد. اکنون نیز این شهر یک مرکز تاریخی مهم به شمار می‌آید.

نام ایالت یوکان را در حقیقت یکی از تاجران خلیج هادسون گذاشته است. او این منطقه را “یو کوناه” (Yu-kun-ah) یا “بزرگترین رودخانه” (greatest river) نامید. این نام به رودخانه تاریخی اشاره دارد که از میان این سرزمین می‌گذرد. منطقه یوکان از نظر تنوع حیات وحش در میان استانهای کشور کانادا منحصربه‌فرد است. در این بخش از خرس قطبی تا گوزن کانادایی را می‌توان مشاهده کرد.

در این‌جا می‌توانید به کشف اماکن دیدنی بپردازید و از دیدن آبراهه‌ها، مسیرها و دشت‌های زیبا لذت ببرید. علاوه بر این، می‌توانید از موزه‌ها و مراکز تاریخی بازدید داشته باشید، به مراکز خرید و رستوران‌ها مراجعه کنید و به تماشای کارهای هنرمندان هنرهای تجسمی یوکان بپردازید. ایالت یوکان نیز همانند ایالت همسایه خود (قلمروهای شمال غرب)، در طول ماه‌های تابستان “سرزمین خورشید در نیمه شب” است.

حتما بخوانید: 10 مکان دیدنی و جذاب در کانادا

قلمروهای شمال غرب نیز یکی از استانهای کشور کانادا است. برای یافتن این ایالت، مدار 60 درجه را روی نقشه آمریکای شمالی پیدا کنید. اگر به سمت شمال حرکت کنید، ایالت قلمروهای شمال غرب را مشاهده می‌کنید. این ایالت از سمت غرب با ایالت یوکان، از سمت شرق با ایالت نوناووت و از جنوب با ایالت‌های ساسکاچوان، آلبرتا و بریتیش کلمبیا هم مرز است.

در ابتدا ایالت نوناووت جزیی از این قلمرو بود. با این حال، در تاریخ اول آوریل 1999 نوناووت از منطقه قلمروهای شمال غرب مستقل شد و به این ترتیب، مساحت این قلمرو از حدود سه و نیم میلیون کیلومتر مربع به کمتر از دو میلیون کیلومتر مربع کاهش یافت.

در سال 2018 جمعیت قلمروهای شمال غرب 44,541 نفر گزارش شده است. بیشتر این افراد در اجتماع‌های کوچک زندگی می‌کنند. مرکز قلمروهای شمال غرب شهر یلونایف است. این شهر بالغ بر 20,000 نفر ساکن دارد. اقتصاد این ایالت بر پایه استخراج معادن شکل گرفته است.

ایالت قلمروهای شمال غرب به دلیل نزدیکی به قطب شمال و شرایط خاص آن به عنوان “سرزمین خورشید در نیمه شب” نامیده می‌شود. قلمروهای شمال غرب در طول ماه‌های تابستان تقریبا همیشه شاهد نور روز است، زیرا خورشید به ندرت غروب می‌کند. این در حالی است که در فصل زمستان این منطقه تقریبا همیشه در تاریکی مطلق است. از اواخر ماه آگوست تا ژانویه در آسمان شب این منطقه می‌توانید شاهد شفق شمالی باشید که آسمان را روشن می‌کند. بنابراین در میان دیگر استانهای کشور کانادا ، قلمروهای شمال غرب قطبی‌ترین ایالت کانادا محسوب می‌گردد.

قلمروهای شمال غرب فرصت‌های بسیار زیادی را برای تفریح و لذت بردن از طبیعت فراهم می‌آورد. کانو سواری، پیاده‌روی، اسنوموبیل سواری و مسابقه سورتمه‌رانی سگ‌ها بخشی از این سرگرمی‌ها هستند.

علاوه بر این، پارک ملی ناهانی (Nahanni National Park) دارای جذابیت‌های بی‌نظیری است. چشم‌انداز فوق‌العاده از دره‌های عمیق، آبشارها و یک غار آهکی منحصربه‌فرد از جمله این جذابیت‌ها به شمار می‌روند. همچنین، حیواناتی نظیر گرگ‌ها، خرس‌های گرازلی، گوزن کانادایی (یا گوزن شمالی) و بزهای کوهی در این پارک ملی زندگی می‌کنند.